Alweer zijn we vroeg wakker zodat we al om 08.45 uur in de auto zitten. Eerste stop is de Publix voor brood voor een ontbijtpicknick. Dat doen we bij Curry Hammock State Park (what's in a name...) waar we voor 7$ gebruik mogen maken van een overdekte picknick plek recht aan zee.
Natuurlijk moeten we even met de voeten in het water en het is eerst even koud maar daarna trekt het al snel bij en is het water lekker. Met 'we' bedoel ik Jurgen, m'n moeder en ik. Mijn vader houdt zijn voeten liever droog 😄
Het gekochte brood (een soort stokbrood) is voor de verandering echt lekker en we zitten hier heerlijk, met recht een ontbijt met een view.
Als 'alles' op is gaat de boel weer in de koeltas (gekocht voor $4,27) en gaan we naar de Everglades. Natuurlijk kan dat niet zonder te stoppen bij Robert was here voor een heerlijke smoothie. Het is best druk maar we zijn toch snel aan de beurt. Wij delen een mandarijn-sinaasappel-ananas smoothie, mijn ouders kiezen een andere combi. Lekker hoor! Het fruit ziet er allemaal heerlijk uit en hier en daar zien we iets wat we niet herkennen. Jammer dat we nog op rondreis zijn en dus eigenlijk niets mee kunnen nemen.
Daarna gaan we weer terug nar de Tamiami trail. We stoppen nog even bij het Shark Valley VC maar daar is niet zo heel veel te zien en fietsen staat niet op de planning.
We nemen in de buurt van het VC van Big Cyprus de looproad waar je veel alligators zou moeten kunnen zien. En inderdaad zien we heel veel alligators en vogels in de poeltjes langs de weg. We zijn de tel kwijt geraakt. Op een zeker moment spot Jurgen een hoop lelijke gieren. Als we dichterbij komen blijken het er ruim 20 te zijn. De reden dat ze daar zijn? Een alligator die met z'n buik omhoog ligt. Voor hen een feestmaal. Nog even gegoogeld of het bijzonder gieren zijn, maar het blijken 'gewone' zwarte gieren te zijn.
Tegen de tijd dat we deze looproad afgereden zijn, is het al na vijven en is het VC van Big Cyprus al dicht. Jammer, dan geen stempel. Door naar Everglades City, onze verblijfplaats voor de nacht. En waar 'city' nogal een optimistische benaming is voor dit dorp, zo vinden we de score die onze accommodatie op Booking.com krijgt ook nogal aan de optimistische kant. De kamer is groot, een dubbele slaapkamer met ieder een 'badkamer', gezamenlijke keuken en een soort patio. Maar het is een bij elkaar geraapt zooitje en het grootste deel van de meubels lijkt uit de jaren 80 te komen, inclusief het matras. Kortom: hier gaan we niet nog eens heen! Maar ach, het is maar voor 1 nacht.
Het hotel heeft ook een plus: een kortingsbon voor het eten in het restaurant waar we toch al heen wilden. O ja, nog een plus want de dame achter de receptie is echt heel erg aardig en behulpzaam.
Maar goed, het eten. Het heeft inmiddels even behoorlijk geregend en Jurgen is de chauffeur van dienst die de auto uit een enorme plas moet halen en dus natte voeten haalt. Maar het is nu in ieder geval weer droog. Ook nu krijgen we in het restaurant weer een booth en we kunnen al snel de bestelling doorgeven. Jurgen neemt een fried fish schotel. Mijn ouders fried fish zonder schotel en ik een soort tosti met pulled pork. Het blijk dat er iets mis gaat en de serveerster begrijpt uit de bestelling dat mijn ouders beiden ook de schotel willen. Ze krijgen de bijbehorende salade, maar dan check ik het nog een keer en komt het toch in orde. Het eten smaakt helemaal prima en aangezien de rest een biertje wil, ben ik Bob. Bij het afrekenen hebben ze keurig de goede prijzen gerekend en krijgen we bovendien ook nog 10% korting.
We zitten nog een tijdje op de patio tot de ogen weer dichtvallen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten