10 Maart: Naar het Zuidelijkste puntje!

Het doel van onze twee nachten op Marathon was om een bezoek aan Key West te brengen.
Omdat het gisteren opvallend vroeg stil was in het appartement zijn we deze morgen bijzonder vroeg wakker. Bij mijn ouders met dank aan een verkeerd lopende wekkerradio. Het is werkelijk een raadsel maar wellicht heeft het iets te maken met 220/110 volt? Wie het weet mag het zeggen. Maar de dag begint zo lekker op tijd 😁

Na een pre-ontbijtje (plakje ontbijtkoek, yoghurtje of in het geval van Jurgen natuurlijk allebei 😄) zijn we keurig op tijd op weg, het is nog maar net 9.00 uur.
We moeten ons nog even melden bij de receptie van Captain Pips. Dat is zo gebeurd en daarna gaan we verder Zuidwaarts over de Overseas Highway. Het is nog wat bewolkt maar het trekt steeds meer open en het is een heel stukje warmer dan gisteren, nu al 75F. Heerlijk weer dus!

Het plan is om in Key West 'echt' te ontbijten. Daar zijn we rond een uur of 11. Eerst maar eens kijken bij de Ihop, maar daar staat een gigantische rij. Daar gaan we niet op wachten. De Denny's blijkt een betere of in ieder geval rustigere keuze (en ik ben allang blij want ik ben niet perse fan van de Ihop) en we krijgen al snel een 'ronde' booth toegewezen.
We doorgronden de ondoorgrondelijke menukaart van Denny's en plaatsen onze bestelling. Er is sprake van grote honger! Jurgen neemt (ik zou bijna zeggen uiteraard) de Lumberjack Slam (eieren, worstjes, ham, bacon toast, hashbrowns en pancakes), mijn vader 'built-z'n-eigen-slam' en kiest eieren, worstjes, toast en pancakes, mijn moeder gaat voor een zoete variant en neemt de Double Berry Pancakes (2 blueberry pancakes met aardbeien en banaan, eieren, bacon en hashbrowns) en ik neem een vrij bescheiden Moon-over-my-hammy: een soort tostie waar scrambled egges, ham en kaas tussenzit met hashbrowns. Kortom: de tafel staat schandalig vol 😋

Tegen de tijd dat het toch gelukt is om het meeste eten weg te werken is het een klein uur later. En: de temperatuur is nog verder opgelopen naar 82F. Het is gewoon prachtig weer.
We rijden naar Duval street en zoeken (en vinden) daar een parkeerplaats voor 5$ per uur. Nou, dat valt best mee. We gaan op pad, eerst naar de boei. Het gaat ons niet nog eens gebeuren dat we al weer op het vaste land staan en bedenken dat we vergeten zijn hier een foto te nemen.
Het is een beetje jammer dat er echt een gigantische rij staat om een foto van de boei te nemen. Daar gaan we niet op wachten hoor, zeker niet in de brandende zon. Nemen we wel een foto een beetje scheef. Dat lukt ook zonder publiek.

Als de foto binnen is lopen we weer naar de Noordzijde van het eiland. Nu parallel aan Duval Street langs het huis van Hemmingway. De katten met 6 tenen zien we niet, maar we gaan hier dan ook niet naar binnen. Dat is aan ons allemaal niet besteed. Het is stiekem best nog een eind naar Mallory Square; als we daar aankomen blijken we al ruim 5 kilometer te hebben gelopen.

Waarom het zo is weten we niet precies, maar er lopen overal hanen, kippen en kuikentjes rond. Ook maar even op de foto dus.
Daarna eerst maar eens een grote beker drinken halen want het is echt behoorlijk warm en de waterflessen zijn zo goed als leeg.
We komen even lekker bij en gaan dan bij de 'kade' kijken. Er ligt een gigantisch cruiseschip in het prachtig blauw/groene water. Gek dat het water toch weer een heel andere kleur heeft dan op bijvoorbeeld Bonaire, het lijkt hier veel groener te zijn. Gelukkig staat er een windje, want zo is het goed vol te houden.

We kijken een tijdje naar de pelikanen (niet te verwarren met flamingo's die hier pinguïns blijken te heten 😂) en zien ook nog 'gekke' zwart witte vogeltjes met hele rare, dikke roodzwarte snavels. Het blijkt een Amerikaanse Schaarbek. Zo leer je nog eens wat op vakantie.

Daarna lopen we 'het laatste stuk' van Duval Street terug naar de auto. Pfoe, dat was me de wandeling wel. Volgens de telefoon ruim 6,5 kilometer en het is gezellig warm.

Maar goed, dat betekent wel dat we een milkshke bij de Sonic verdiend hebben! Na eerdere missers zijn we inmiddels verstandig en nemen we een mini milkshake. En da's meer dan voldoende!

De terugweg naar het appartement duurt ook weer zo'n 5 kwartier. Het is nu zo lekker weer dat ik naar het zwembad ga. De rest kan lekker binnen opdrogen 😎 Het duurt niet al te lang voor m'n moeder ook komt. Lekker aan de rand van het zwembad hangen en in het zonnetje lezen.
Na een uurtje komt de wind weer wat meer opzetten en gaan we er uit. Het wordt zo ondertussen ook tijd om weer te gaan eten. Het lijkt wel of we niks anders doen in de vakantie dan eten.

We hebben alle 4 wel zin in Italiaans, dus wordt het Franks Grill, een Amerikaans/Italiaans restaurant. Binnen is geen plaats meer, het is niet zo'n groot restaurant, maar buiten hebben ze ook een paar tafels dus daar gaan we zitten. We bestellen allemaal pasta: Jurgen heeft penne met knoflook, broccoli, knoflook, kip en knoflook. Mijn vader neemt ravioli en mijn moeder en ik nemen een soort canneloni's. Het is ècht heel lekker, maar ook veel te veel. Maar ondanks dat we het nu nog niet op kunnen hebben we eigenlijk wel zin in een toetje. Gelukkig kunnen we dat meenemen, dus mijn vader kiest tiramisu, Jurgen en mijn moeder een cannoli en ik cheesecake.
Terug in het appartement installeren we ons met koffie/thee en de toetjes op het balkon. Jammer maar de cannoli's zijn echt vies. De tiramisu en cheesecake zijn wel erg lekker.
We houden het iets langer vol dan gisteren maar tegen 22.00 uur zijn de lichten uit.